Aspecten van gegevensopslag – virtualisatie

Bij virtualisatie worden virtuele functies met behulp van resources gecreëerd die eigenlijk met bepaalde hardware verbonden zijn. Door het verdelen van hun functies over veel gebruikers en omgevingen kan de volledige capaciteit van de individuele fysieke computers beter worden benut.

Door de virtualisatie

  • … worden investerings- en bedrijfskosten voor hardware gereduceerd
  • … worden uitvaltijden geminimaliseerd
  • … worden efficiëntie en agiliteit van de IT-infrastructuur verbeterd
  • … wordt het gegevensbeheer vereenvoudigd
  • … wordt de business continuity veiliger

Werkwijze virtuele systemen

Virtuele machines werken volledig onafhankelijk als een compleet geïsoleerde softwarecontainer met een eigen besturingssysteem en toepassingen. Daardoor kunnen meerdere virtuele machines op een hardwaresysteem draaien en kunnen dus ook verschillende besturingssystemen en toepassingen op slechts een enkele fysieke server functioneren.

Tussen de virtuele machines en het hardwaresysteem bevindt zich een softwarelaag, de zogenaamde hypervisor. Hij wijst de virtuele machines dynamisch de computerresources toe die ze op dat moment nodig hebben.

De hypervisor partitioneert de resources van de fysieke computer en verdeelt ze over meerdere virtuele machines, zodat op de computer meerdere besturingssystemen kunnen worden gedraaid. Hij isoleert fouten op hardwareniveau en verhoogt daarmee de veiligheid. Hij kapselt de toestand van individuele virtuele machines in en slaat deze op alsof het gewone bestanden zijn. Zo kan de hypervisor virtuele machines heel eenvoudig verschuiven of kopiëren. Daardoor wordt de oplossing hardware-onafhankelijk, virtuele machines kunnen naar elke fysieke server worden gemigreerd.